Antibiotica resistentie

De afgelopen jaren is men toenemend bezorgd over het ontstaan en verspreiden van antibioticaresistentie bij micro-organismen. Bekende voorbeelden zijn MRSA in ziekenhuizen en onder veehouders, en ESBL’s die onlangs op vlees en groenten werden aangetoond. Als een bacterie resistent is voor antibiotica, is deze moeilijker (en duurder) om te bestrijden, waardoor zorgkosten toenemen en de kans op complicaties of onbehandelbare infecties stijgt. Het probleem raakt ontwikkelingslanden, en steeds vaker ook de westerse wereld. Het tegengaan van antibioticaresistentie is daarom een van de voornaamste aandachtspunten van de World Health Organization, en een van de speerpunten in het Nederlandse zorgbeleid.

Omdat antibioticaresistentie ontstaat en verspreidt tussen mens, dier en milieu, is het van belang om integraal over deze velden heen kennis uit te wisselen en oplossingen te vinden. Dat gebeurt onder de noemer ‘One Health’. Weinig partijen hebben zich tot nu toe verdiept in de rol van het milieu bij het ontstaan en overdragen van antibioticaresistentie. Geofoxx ontwikkelt en deelt dergelijke expertise over antibioticaresistentie en het milieu (vaak onder de noemer ‘milieuresistentie’) met prominente partijen vanuit de zorg- en veterinaire kant, om dit complexe maatschappelijke probleem te helpen oplossen.

Asbest – Beheersplan

Conform artikel 1a van de Woningwet heeft een eigenaar van een gebouw de verplichting (zorgplicht) aan haar gebruikers, de asbest gerelateerde risico’s van dat pand in kaart te brengen en te beheersen. Middels een asbestinventarisatie kunnen de asbesthoudende toepassingen en de risico’s in een pand in kaart worden gebracht. Het is echter niet altijd mogelijk en/of wenselijk alle asbesthoudende toepassingen uit een pand te saneren, terwijl het pand wel in gebruik blijft of wordt genomen. Een asbestbeheersplan kan hierbij uitkomst bieden.

Het doel van een asbestbeheersplan (conform Bijlage E van de vigerende NEN 2991) is om aan de hand van een onderbouwing vast te leggen hoe het gebouw op een veilige en verantwoorde wijze in gebruik kan blijven. Hiertoe worden o.a. brongerichte beheersmaatregelen genomen zoals het duurzaam afschermen van blootliggend asbesthoudend materiaal met als doel de kans op blootstelling te minimaliseren, verspreiding van asbestvezels voorkomen en duidelijke procedures voor noodzakelijk onderhoud (na)bij asbesthoudende materialen. Tevens wordt een adequaat noodplan opgenomen, zodat de organisatie is voorbereid op calamiteiten ten gevolge van asbesthoudende materialen.

Als basis voor het beheersplan dient een nulmeting te worden uitgevoerd met als doel de situatie aangaande de asbesthoudende toepassingen op locatie te bepalen en/of te controleren. Een recent uitgevoerde asbestinventarisatie kan tevens gelden als nulmeting voor het beheersplan. Het beheersplan dient vervolgens periodiek te worden gecontroleerd. Gebaseerd op welke asbesthoudende toepassingen op welke locaties zijn toegepast wordt bepaald binnen welke termijn de volgende controle dient te worden uitgevoerd.

Asbest – Financiële afwegingen sanering

Het inzichtelijk maken van financiële gevolgen.

• Een raming van de saneringskosten stelt u in staat voldoende financiële middelen te reserveren en offerten te beoordelen.
• Een raming van de saneringskosten is een waardevol hulpmiddel bij de waardebepaling van vastgoed. Te lage maar ook te hoge waarden (WOZ !) schaden uw belangen.
• Door saneringskosten af te zetten tegen de risico’s, de kosten van beheer en de waardeontwikkeling van het vastgoed ontstaat een goed uitgangspunt voor een financieel beheersplan.

Asbest – Erosie van daken

Asbesthoudende daken die in het verleden zijn aangebracht, zijn nu tientallen jaren later aan het verweren. Hierbij komen vezels in de lucht (waaronder de ‘respirabele’, inhaleerbare fractie) die een risico voor de gezondheid kunnen vormen. Deze vezels spoelen ook van daken af, bijvoorbeeld na een regenbui, en komen zo in de toplaag van de bodem terecht. In veel gevallen leidt dit tot een bodemverontreiniging en kunnen vezels onder bijvoorbeeld schoeisel worden meegenomen binnenshuis (secundaire besmetting).