In memoriam Wouter Hofste
In het voorjaar van 2015 stapte hij vrolijk, nieuwsgierig, positief en bruisend van energie onze organisatie binnen. Een jonge man uit Oldenzaal, verknocht aan Twente en al heel snel ook aan zijn collega’s bij Geofoxx.
Wouter communiceerde makkelijk met zowel collega’s, klanten als leveranciers en had ogenschijnlijk geen enkele moeite om mensen die hij niet kende te benaderen. Hij voelde de sfeer en/of spanning bij ontmoetingen heel goed aan en speelde daarop in met houding en woordkeus. Hij hield van gezelligheid, samen even een kop koffie drinken en meestal op vrijdagmiddag een drankje.
Wouter was een harde werker die zijn afspraken nakwam en dat ook van anderen verwachtte. Hij was transparant in wat hij deed en kritisch op zijn eigen werk en dat van collega’s. Het mocht altijd beter! Hij gaf ook (verbaal en non-verbaal) aan wanneer hij ontevreden was of teleurgesteld in houding en/of actie van collega of klant. Wanneer hij iets als onrechtvaardig beschouwde, uitte hij dat ook. Wouter werkte strikt onafhankelijk en liet zich niet beïnvloeden door klanten, bevoegde gezagen of vastgoedeigenaren. Naast een kritische blik gaf hij complimenten voor zaken die goed gingen. Hij wist de balans heel goed te bewaken. Daarnaast kon hij fantastisch plannen en organiseren. Geen wonder dat iedereen zo graag met hem samenwerkte!
Na diagnose van zijn ziekte bleef Wouter positief in het leven staan. Gedurende de 5 jaar van zijn ziekte hield hij zijn collega’s op de hoogte van zijn medische ups en downs, altijd gekenmerkt door onvermoeibaar optimisme. Nadat het afgelopen jaar langzamerhand de medische mogelijkheden uitgeput raakten, mochten we hem nog begroeten op de zomerbarbecue. De afgelopen weken bleef hij nog contact houden met enkele collega’s waarbij naast intens verdriet ook Twentse nuchterheid en humor een rol speelden.
Vandaag 17 december 2024 hebben we Wouter verloren. We zijn dankbaar voor de jaren dat we ons zijn collega mochten noemen.
De wijze waarop Wouter, Susan, Teun en Mies omgegaan zijn met zijn ziekte en het onvermijdelijke einde daarvan was meer dan indrukwekkend. We wensen Susan, Teun, Mies en familie veel sterkte toe met dit grote verlies.